Είναι μία ιδιαίτερα δραστική θεραπευτική ιατρική πράξη της σύγχρονης Ιατρικής εγκεκριμένη από το Υπουργείο Υγείας και εφαρμόζεται σε πληθώρα παθήσεων της παθολογίας και της χειρουργικής.
Εντός ειδικών θαλάμων υπερβαρικού οξυγόνου και σε περιβάλλον πίεσης μεγαλύτερης της ατμοσφαιρικής (≥ 1,4 ατμόσφαιρες) χορηγείται ιατρικό οξυγόνο μέσω στοματορινικής μάσκας.
Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κώδικα Ορθής Πρακτικής για την Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία ο θάλαμος υπερβαρικού οξυγόνου είναι ιατροτεχνολογικό μηχάνημα το οποίο πρέπει να είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με την οδηγία ΕΝ 14931 (Pressure vessels for human occupancy) και να φέρει σήμανση CE.
Η έκθεση μεμονωμένων περιοχών του σώματος σε οξυγόνο (δηλαδή όχι όλο το σώμα) ή η χορήγηση οξυγόνου σε πίεση περιβάλλοντος μικρότερη από 1,4 ατμόσφαιρες ΔΕΝ είναι θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο.
Σύμφωνα με την ελληνική φαρμακοποιία, ως ιατρικό οξυγόνο ορίζεται το οξυγόνο καθαρότητας 99,5%, κατ’ ελάχιστο. Οξυγόνο που παρέχεται από διαφόρου τύπου συσκευές και όχι από πιστοποιημένους από τον ΕΟΦ προμηθευτές ΔΕΝ έχει την απαιτούμενη καθαρότητα για την συγκεκριμένη θεραπεία.
H αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό του υπερβαρικού θαλάμου γίνεται με την είσοδο επιπλέον αέρα αναπνευστικής ποιότητας (EN 12021) που παρέχεται από κατάλληλο μηχανολογικό εξοπλισμό.
Η υπερβαρική οξυγονοθεραπεία είναι ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, ως εκ τούτου ο αριθμός των θεραπειών καθώς και η πίεση θεραπείας καθορίζονται ΜΟΝΟ από γιατρό εξειδικευμένο στην υπερβαρική ιατρική (ΦΕΚ 794/Β/23-3-2016).
Βάσει τόσο του ΦΕΚ 1793/Β/20-12-2005 αλλά και του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ορθής Πρακτικής για την Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία υπεύθυνος για την λειτουργία δομών υπερβαρικής οξυγονοθεραπείας είναι ιατρός με εξειδίκευση στην υπερβαρική ιατρική (ΦΕΚ 794/Β/23-3-2016).
Το υπερβαρικό οξυγόνο δρά αθροιστικά, ως εκ τούτου η βέλτιστη συχνότητα είναι η ημερήσια. Σε κάθε περίπτωση όμως συνίσταται οι θεραπείες να ΜΗΝ είναι λιγότερες από 3 την εβδομάδα.